Nie każdy grunt rodzimy nadaje się jako podłoże w budownictwie. Od podłoża gruntowego wymagana jest przede wszystkim odpowiednia nośność oraz odporność na zmiany nośności. Z tego powodu, w przypadku występowania gruntów słabszych lub o nieodpowiedniej nośności, należy wykonać odpowiednie zabiegi podwyższające parametry podłoża. Można to wykonywać albo przez wymianę gruntu (usunięcie istniejącego słabego gruntu i dowiezienie nowego, dobrego) albo przez ulepszenie istniejącego. Ze względu na olbrzymie koszty dowozu nowego gruntu oraz trudności z jego znalezieniem, metoda ulepszenia (stabilizacji) na miejscu jest dziś powszechnie stosowana.
Stabilizacją gruntów nazywamy stosowanie odpowiednich metod trwałego wzmacniania i utrwalania gruntów w celach budowlanych.
Grunty można stabilizować przez:
- ulepszanie ich uziarnienia dodatkami innych gruntów (mieszanki optymalne),
- stosowanie domieszek cementu, wapna, aktywnych popiołów lotnych (zwiększenie nośności gruntu),
- stosowanie domieszek asfaltu,
- stosowanie specjalnych związków chemicznych w celu zwiększania nośności gruntu.
- stabilizacja, grunt, ziemia, siatka, stabilizacja gruntu, grunty, zagęszczanie, piach, ziemi, stabilizacja ziemi
Nieodzownym warunkiem pomyślnego stosowania każdej z metod stabilizacji jest odpowiednie zagęszczanie stabilizowanego gruntu a wybór metody stabilizacji zależy m.in. od:
- warunków gruntowo-wodnych,
- dostępnych materiałów,
- oszacowania kosztów,
- dostępnego czasu na wykonanie pracy.
Roboty stabilizacyjne składają się z następujących etapów:
- zbadania gruntów,
- wybór metody stabilizacji i określenie zawartości materiałów stabilizujących,
- przygotowanie (rozdrobnienia) gruntu,
- wyrównanie i zawałowanie,
- rozłożenie lub dozowanie „stabilizatora”,
- mieszanie,
- zagęszczenie (najczęściej w wilgotności optymalnej),
- pielęgnowanie do czasu stwardnienia mieszanki gruntu z dodatkami